نماز سحر |
|
به خــــــرابــــــات روم بهـــر نگهداري دل |
تا بر پير كنم شكــــــــوه زبيمـــــاري دل |
او شــب و روز بســــوزد زغـــــم عشق بتان |
من بسوزم به غــــم و رنج گرفتــــاري دل |
اشك من سرخ و رخم زرد شد و موي سپيد |
روز من گشت چو شب بهر سيه كاري دل |
هر چه كرديم عـــلاج دل بيمـــــار نشــــد |
تنگ شد حوصـــله از بهـــر نگهداري دل |
خواب راحت نكنــــد آنكه دلش بيدارست |
ماشبي صبـح نكـــــرديــــم به بيداري دل |
اي فنــا چارة دردت نتـــــوان كـــــرد مگر |
اشك خــــــونين و نماز سحر و زاري دل |
نماز آخرين |
به نماز بست قامت كــه نهــد بــه عـرش يارا به خدا علــي نبينــد به نمــاز، به جز خــدا را چو بگفــت نــام « ا... » و ادا نمـــود « اكبــر» بگرفت هيبت حــق همــه ملــك ما سِوي را نَبًوُد زسجده خوشتر، به خـدا قســم، علـي را كه خــداي مي پسنــدد به ســجود او دعا را به نماز آخــرينش چـه گـذشت؟ مـن نـدانم كه نداي دعوت آمد، شه ملــك«هل اتي» را شب تار از اين مصيبت، بدريـد سيــنه خــود اثــرات اين سحـــر شـد همــه جاي آشكارا چه گذشت يارب آن دم به دل غمين زينب؟ چو بديد غرفه در خون،سروروي مرتضي را زشهــادت علــي شــد چــو تمـام صبر زينب چــه كنــد اگــر كــه بيند شهداي كربلا را؟ زگــناه خــود به محشر چه غمت بود «حسانا» كه ولاي او كشــانــد بســوي بهـشت مــا را |
نظرات شما عزیزان: